HASTA SIEMPRE CORBACHOV. EL 33 DEL OBRA.
Moderadores: tiko5, hastrakan, der König81

Gonder
Mensajes: 768
Registrado: 19 Mar 2018, 19:38

Re: HASTA SIEMPRE CORBACHOV. EL 33 DEL OBRA.

por Gonder » 11 Jun 2018, 09:55

daleobra escribió:Pues no he tenido tiempo de oír las declaraciones de Corbacho hasta ahora. La verdad, salvo sus dificultades para expresar lo que siente, me parece que es perfectamente entendible su opinión. Las explicaciones no veo q dejen en mal lugar al club, simplemente él esperaba más durante este año y aún esperaba mas el año q viene. No entiendo que os parece mal de sus declaraciones. Es más, en el foro hemos comentado muchas veces lo raro de las rotaciones de Moncho y creo q estas rotaciones no han sido nada a favor de poner en forma a tu jugador buque insignia. A mi me parece bien q lo comente, yo pienso igual.
Finalmente, entiendo q no espera a la propuesta del club porque le ofrecen un rol secundario y él aspira a más. Puede estar equivocado o no, pero es absolutamente respetable.
Si sólo se quejase de las rotaciones vale, de que quería ser más importante, bueno, no lo comparto pero lo acepto, pero decir que había equipo para mucho más, mentira, sólo para poder tirarle una piedra al cuerpo técnico me parece muy vergonzoso. De una falta de elegancia tremenda. Marcharse tirando mierda sólo por hacer daño. Y lo de querer ser referente y sentirse muy decepcionado por no serlo es de chiste, cuando le dieron la oportunidad, partidos de Gipuzkoa, Zaragoza, Tenerife... Él no rindió como debería hacerlo un referente pero nadie fue a decirle en público que se sentía decepcionado ni lo señaló.

La historia es: Quiere marcharse más de un verano antes teniendo contrato, haciendo declaraciones públicas en los medios incluso, es de muy mal gusto pero lícito, quiere crecer. Acaba marchándose al año siguiente a un Euroliga, perfecto, quiere crecer. Nadie lo critica. Vuelve después de fracasar y aún así lo hace con sueldo de estrella, para ser titularísimo y tres años de contrato, de acuerdo. Lo reciben como a un héroe. Se lesiona gravemente, es muy mala suerte, el club lógicamente le ayuda, un año para recuperarse, otro medio año para coger ritmo, puede jugar un poco menos de lo que merece en la segunda mitad del año, estoy de acuerdo. Acaba la temporada y entonces el club a punto de cumplir 34 años y tras una lesión muy grave considera que no puede pagarle ese sueldo de estrella, le ofrece a cambio dos años de contrato y reducir ese sueldo y ni acepta negociar. Está muy decepcionado y que se marcha. ¿En serio?

¿Y tengo que tragarme que es el club o el cuerpo técnico los culpables? Para mi en absoluto. Me parece acojonante que encima quiera quedar de víctima.

Yo aún así hasta esas declaraciones defendí su decisión, es su vida, pero cada vez me da una sensación peor de creerse mucho más de lo que es y una vez más de creerse muy por encima del Obradoiro. Marcharse tirando mierda al cuerpo técnico que le ha dado tanto siendo un desagradecido y dividiendo así al Obradoirismo me ha dolido. Me parece lamentable. Yo sí que estoy decepcionado con Corbacho.

Mari Scada
Mensajes: 728
Registrado: 30 Ene 2017, 18:36

Re: HASTA SIEMPRE CORBACHOV. EL 33 DEL OBRA.

por Mari Scada » 11 Jun 2018, 11:06

Gonder escribió:
daleobra escribió:Pues no he tenido tiempo de oír las declaraciones de Corbacho hasta ahora. La verdad, salvo sus dificultades para expresar lo que siente, me parece que es perfectamente entendible su opinión. Las explicaciones no veo q dejen en mal lugar al club, simplemente él esperaba más durante este año y aún esperaba mas el año q viene. No entiendo que os parece mal de sus declaraciones. Es más, en el foro hemos comentado muchas veces lo raro de las rotaciones de Moncho y creo q estas rotaciones no han sido nada a favor de poner en forma a tu jugador buque insignia. A mi me parece bien q lo comente, yo pienso igual.
Finalmente, entiendo q no espera a la propuesta del club porque le ofrecen un rol secundario y él aspira a más. Puede estar equivocado o no, pero es absolutamente respetable.
Si sólo se quejase de las rotaciones vale, de que quería ser más importante, bueno, no lo comparto pero lo acepto, pero decir que había equipo para mucho más, mentira, sólo para poder tirarle una piedra al cuerpo técnico me parece muy vergonzoso. De una falta de elegancia tremenda. Marcharse tirando mierda sólo por hacer daño. Y lo de querer ser referente y sentirse muy decepcionado por no serlo es de chiste, cuando le dieron la oportunidad, partidos de Gipuzkoa, Zaragoza, Tenerife... Él no rindió como debería hacerlo un referente pero nadie fue a decirle en público que se sentía decepcionado ni lo señaló.

La historia es: Quiere marcharse más de un verano antes teniendo contrato, haciendo declaraciones públicas en los medios incluso, es de muy mal gusto pero lícito, quiere crecer. Acaba marchándose al año siguiente a un Euroliga, perfecto, quiere crecer. Nadie lo critica. Vuelve después de fracasar y aún así lo hace con sueldo de estrella, para ser titularísimo y tres años de contrato, de acuerdo. Lo reciben como a un héroe. Se lesiona gravemente, es muy mala suerte, el club lógicamente le ayuda, un año para recuperarse, otro medio año para coger ritmo, puede jugar un poco menos de lo que merece en la segunda mitad del año, estoy de acuerdo. Acaba la temporada y entonces el club a punto de cumplir 34 años y tras una lesión muy grave considera que no puede pagarle ese sueldo de estrella, le ofrece a cambio dos años de contrato y reducir ese sueldo y ni acepta negociar. Está muy decepcionado y que se marcha. ¿En serio?

¿Y tengo que tragarme que es el club o el cuerpo técnico los culpables? Para mi en absoluto. Me parece acojonante que encima quiera quedar de víctima.

Yo aún así hasta esas declaraciones defendí su decisión, es su vida, pero cada vez me da una sensación peor de creerse mucho más de lo que es y una vez más de creerse muy por encima del Obradoiro. Marcharse tirando mierda al cuerpo técnico que le ha dado tanto siendo un desagradecido y dividiendo así al Obradoirismo me ha dolido. Me parece lamentable. Yo sí que estoy decepcionado con Corbacho.
Eu creo que todos tedes parte de razón. A elocuencia nunca foi o punto forte de Corbacho (tampouco de Toño Bermúdez, que conste), e na entrevista, aparte desa inveterada falta de fluidez verbal, engade certas afirmacións cando menos cuestionables, como cando comenta que "en los últimos partidos se ha notado que lo puedo hacer muy bien". Pois non, nin tanto nin tan pouco. Corbacho fixo un partidazo contra o Valencia e tres cuartos do mesmo contra o Bilbao (clave na resurrección do equipo), pero unha rémora no partido contra o Tenerife, que como ben comentou Gonder estatística de 1/8 en triiplas, cántas precisa para ter bula total e absoluta Bendzius ao que lle demos estopa por ser unha carabina de feira durante a primeira parte da temporada, por exemplo?. Nos partidos contra Guipúzcoa, especialmente o de Sar, coa baixa de Thomas e acada un aceptable 4/10, pero en total neses dous partidos está lonxe de conquerir ese rol determinante e referente que pide porque polas razóns que sexan a puntería non lle axuda ou non é o de antes.
Chega o punto e final da temporada e o seu rendemento está moi por debaixo das expectativas e do salario que percibe. REcibe a comunicación e colixe que vai ter o mesmo rol e xa que logo apenas protagonismo, amén de menor soldo, co cal para non queimarse toma a decisión de buscar outro equipo no que sentirse referente e importante. Pero eu non esquezo (e él tampouco debería facelo) os seus caretos durante toda a temporada, a súa actitude e o seu comportamento nas victorias do equipo que lle pagaba, que dende logo non estaba para nada en consonancia coa elegancia e o compromiso do que tanto fai gala na entrevista. E falo de feitos concretos, singularmente encontro fronte ao Burgos (cara de poucos amigos ao final, no partido no que casi sae internacional Edu Martínez) e fronte ao Bilbao, no que nin tan sequera ten o detalle de sair polo túnel de vestiarios onde lle agardabamos unha parte dos seareiros e opta por sair pola porta que hai detrás da mesa de marcador, sen celebrar nada a vitoria no último segundo e que daba a salvación.
Por último, Alberto comenta que había equipo para aspirar a moito máis. Igual a moito máis non, pero sí a algo máis, e creo que isto non é unha invención miña, máis ben foi cousa do foro que cando se ia con balance de 7-2 e se daba por feita a clasificación para a Copa do Rei todo o mundo louvaba ao equipo e o extraordinario rendemento, logo chegou o parón de Novembro e pasou o que pasou. E ainda así coas malditas tres prórrogas consecutivas perdidas, nas que saiu cruz pero de sair cara agora poderíamos facer outra análise completamente distinta e pensar en xogar competición europea.
Por finalizar, os xogadores van e veñen, os resultados acompañan ou mandante ao inferno, pero o clube debe estar por riba de romanticismos. Así que moi boa sorte e ata a próxima, Alberto.

txukelinok
Mensajes: 6966
Registrado: 05 Ago 2009, 16:27
Ubicación: Na polémica, sempre na polémica

Re: HASTA SIEMPRE CORBACHOV. EL 33 DEL OBRA.

por txukelinok » 11 Jun 2018, 11:23

Eu non lle daría máis voltas. Corbacho sempre estivo moi mal asesorado polo seu entrono e sempre se deixou levar moito por eles. Non hai máis.

A cousa resúmese en:

- O xogador rinde por debaixo do seu soldo e o clube quere exercer unha rebaixa no mesmo non exercendo a opción de renovación automática.
- O xogador quere o firmado e ter un rol superior cando non o mereceu durante toda a temporada.
- O clube fai unha oferta e o xogador cunha pataleta non quere nin vela e dí que marcha.
- O clube acepta
- O xogador con outra pataleta por non conseguir o que quere vaise falando de máis.

Conclusión. O clube fixo o correcto para o clube. Ninguén pode cobrar máis do que merece cuns recursos tan axustados, por moito que sexa Corbacho. O xogador parece que esquence moitas cousas do que pasou neste equipo e como se lle tratou e deixándose levar fala de máis.

Pois cada un polo seu lado e sorte a donde vaia, pero cóstame moito pensar que vaia lograr o que pretende en ningún lado na acb. E iso sí, cando veña a Sar, aplausos e tal, pero todos sabemos o que toca cando empece o partido... balón tras balón buscando a sua defensa, xDDDDDDD

wazousky
Mensajes: 2226
Registrado: 15 Jun 2011, 19:27
Ubicación: Cerca de Sar

Re: HASTA SIEMPRE CORBACHOV. EL 33 DEL OBRA.

por wazousky » 11 Jun 2018, 12:47

Xa fixera unhas declaracións que me pareceron fóra de lugar cando regresou de Vitoria, e curiosamente queixábase do mesmo. Crese moi superior aos seus compañeiros do que ao mellor é (baloncestísticamente falando), e a mín gústame que un deportista profesional teña ese "orgullo" que lle axuda no día a día na élite, pero sen pasarse Corby.
Imagen

Antón
Mensajes: 18863
Registrado: 13 Sep 2005, 19:28
Ubicación: SCQ/O Milladoiro

Re: HASTA SIEMPRE CORBACHOV. EL 33 DEL OBRA.

por Antón » 11 Jun 2018, 17:28

Nesta altura da película, todos vimos o que pasou, por unha cousa ou outra síntese menospreciado, o mellor para él e para nós e que se vaia, boa sorte e ata sempre.
http://santiagodecompostela.gal/
https://www.concellodeames.gal/

Jacobo10
Mensajes: 4182
Registrado: 05 Dic 2009, 09:34

Re: HASTA SIEMPRE CORBACHOV. EL 33 DEL OBRA.

por Jacobo10 » 11 Jun 2018, 19:31

HAY PARA TODOS
Quizás este puede ser el epitafio de esta temporada, una de las más extrañas para el obradoirismo.
Me explicaré: Estaba tan tranquilo sentado en mi casa cuando llegó a mis oídos la noticia de que Alberto Corbacho tenía previsto dejar el Obradoiro. Lo más triste (quizás) era el talante aséptico de la noticia, que hablaba de la voluntad del club de construir “una nueva relación con el mallorquín”.
Noticias me habían llegado de que Corbacho no estaba contento de su situación actual en club. Testigos presenciales me hablaban de un Alberto que se mostraba, durante los partidos, apático, abatido, hundido en el banquillo, sin participar en la dinámica del grupo y, sobre todo, indiferente ante las instrucciones del entrenador. Muchos apuntaban a una mala relación con el cuerpo técnico. Si a eso le sumamos un recorte de retribuciones, blanco y en botella.
A partir de ahí, las posiciones de cada uno, son claras y contundentes. Corbacho busca jugar minutos, sentirse importante y mantener retribuciones. Por otra parte, el club entiende que no tiene que tener consideración con un jugador que, por dinero, no vaciló en abandonar al Obra, que luego fue recogido/acogido como el hijo pródigo para lesionarse y pasar una temporada en blanco y, que, además, la relación ficha /edad no concuerdan. Hasta aquí todo bien.
Mi opinión personal (y ojalás me equivoque), es que se trata del típico caso en que pierden todos: Corbacho deja el Obra por una rabieta para fichar, probablemente, por un club de perfil similar y con unas retribuciones, si no similares, (vamos a darle el beneficio de la duda), a lo mejor ligeramente superiores y a ver con que rol, porque no todos los clubes está dispuestos a trabajar para él. Respecto al Obra, con el desmonte de su juego exterior al que aludía Bermúdez (sin Thomas ni Bendzius), lo demás es una incógnita.
Pero el título de mi comentario es que hay para todos.
Respecto al cuerpo técnico, resulta incomprensible ver como de 13 fichas disponibles, se quedó en 11, por una muy mala gestión. Se fue Pechachek sin esperar a que Jordan Bachynski estuviese plenamente recuperado. Una ficha más hubiese aliviado la rotación y hubiese ayudado al equipo cuando llegó el bajón físico. Además la situación del canadiense tampoco habrá ayudado mucho en el caso Corbacho (y este lo habrá tenido en cuenta): se le fichó lesionado, enfermó y a ver que pasa la temporada que viene. Y al margen de la desgracia del padecimiento de este infortunado (esperamos, confiamos y deseamos que se recupere), que duda cabe que se le está pagando…por no jugar, ya que creo que vive aquí y no del aire…
En el apartado deportivo, estuve muy atento al principio de temporada del equipo, viendo sus partidos televisados, cuando se hacía un baloncesto de cine (hasta el punto de que llegamos a estar 7-1 a favor) y se acabó 14-20. Esto implica que un porrote de jornadas sólo se ganaron 7 partidos. Lo que pasó en el medio sólo lo saben los que han ido a Sar durante todas las jornadas, pero catalogarlo de bueno… Aunque, la verdad es que esto es Galicia, donde la gente siempre se queda con el mantra conservador de la permanencia, incluso cuando se pudo hacer más y yo creo que había mimbres para ello.
Y es que lo árboles deben dejar ver el bosque. O así debiera de ser…
De todas formas, mi opinión poco importa. Pero no deja de ser la mía, que no es ni mejor ni peor que la de cualquier otro.

Siento el tocho.

Todor Lazic
Mensajes: 2565
Registrado: 03 Jul 2013, 21:17
Ubicación: Santiago

Re: HASTA SIEMPRE CORBACHOV. EL 33 DEL OBRA.

por Todor Lazic » 11 Jun 2018, 23:11

Gonder escribió: Si sólo se quejase de las rotaciones vale, de que quería ser más importante, bueno, no lo comparto pero lo acepto, pero decir que había equipo para mucho más, mentira, sólo para poder tirarle una piedra al cuerpo técnico me parece muy vergonzoso. De una falta de elegancia tremenda. Marcharse tirando mierda sólo por hacer daño. Y lo de querer ser referente y sentirse muy decepcionado por no serlo es de chiste, cuando le dieron la oportunidad, partidos de Gipuzkoa, Zaragoza, Tenerife... Él no rindió como debería hacerlo un referente pero nadie fue a decirle en público que se sentía decepcionado ni lo señaló.

¿Y tengo que tragarme que es el club o el cuerpo técnico los culpables? Para mi en absoluto. Me parece acojonante que encima quiera quedar de víctima.

Yo aún así hasta esas declaraciones defendí su decisión, es su vida, pero cada vez me da una sensación peor de creerse mucho más de lo que es y una vez más de creerse muy por encima del Obradoiro. Marcharse tirando mierda al cuerpo técnico que le ha dado tanto siendo un desagradecido y dividiendo así al Obradoirismo me ha dolido. Me parece lamentable. Yo sí que estoy decepcionado con Corbacho.
Principalmente por lo señalado en negrita he comentado mi anterior post. Y lo dice una persona que ha tenido contacto personal con él, no sólo en el cañadoiro, en más de una cena..........En fin, sus ganas por mejorar no las critico, pero en el programa de Toño se ha pasado tres pueblos con el cuerpo técnico y con dosis de egocentrismo que no es que me decepcionen sino que le hacen quedar en mal lugar a él.

Un saludo.

Galizaceive
Mensajes: 12798
Registrado: 09 Oct 2012, 11:27
Ubicación: Sar Lake City

Re: HASTA SIEMPRE CORBACHOV. EL 33 DEL OBRA.

por Galizaceive » 12 Jun 2018, 01:35

Todor Lazic escribió:
Gonder escribió: Si sólo se quejase de las rotaciones vale, de que quería ser más importante, bueno, no lo comparto pero lo acepto, pero decir que había equipo para mucho más, mentira, sólo para poder tirarle una piedra al cuerpo técnico me parece muy vergonzoso. De una falta de elegancia tremenda. Marcharse tirando mierda sólo por hacer daño. Y lo de querer ser referente y sentirse muy decepcionado por no serlo es de chiste, cuando le dieron la oportunidad, partidos de Gipuzkoa, Zaragoza, Tenerife... Él no rindió como debería hacerlo un referente pero nadie fue a decirle en público que se sentía decepcionado ni lo señaló.

¿Y tengo que tragarme que es el club o el cuerpo técnico los culpables? Para mi en absoluto. Me parece acojonante que encima quiera quedar de víctima.

Yo aún así hasta esas declaraciones defendí su decisión, es su vida, pero cada vez me da una sensación peor de creerse mucho más de lo que es y una vez más de creerse muy por encima del Obradoiro. Marcharse tirando mierda al cuerpo técnico que le ha dado tanto siendo un desagradecido y dividiendo así al Obradoirismo me ha dolido. Me parece lamentable. Yo sí que estoy decepcionado con Corbacho.
Principalmente por lo señalado en negrita he comentado mi anterior post. Y lo dice una persona que ha tenido contacto personal con él, no sólo en el cañadoiro, en más de una cena..........En fin, sus ganas por mejorar no las critico, pero en el programa de Toño se ha pasado tres pueblos con el cuerpo técnico y con dosis de egocentrismo que no es que me decepcionen sino que le hacen quedar en mal lugar a él.

Un saludo.
AMÉN.

Eu tamén tería para contar un pouco. Pero válenme as túas palabras perfectamente. Como dixen reiteradamente, ciao, Alberto. Cando toque aplaudir, aplaudirei. O deporte pode ser moitas cousas, pero por riba de todo é humildade e xenerosidade, e xa non falemos no de equipo. E quen non entende estes conceptos é que ou ben non fixo deporte en serio na vida, ou ben se errou na súa formación deportiva e humana. E tanto me ten se se cobra nada, pouco ou moito; o que digo é básico. :roll:

Mari Scada
Mensajes: 728
Registrado: 30 Ene 2017, 18:36

Re: HASTA SIEMPRE CORBACHOV. EL 33 DEL OBRA.

por Mari Scada » 12 Jun 2018, 10:51

Jacobo10 escribió:HAY PARA TODOS
Quizás este puede ser el epitafio de esta temporada, una de las más extrañas para el obradoirismo.
Me explicaré: Estaba tan tranquilo sentado en mi casa cuando llegó a mis oídos la noticia de que Alberto Corbacho tenía previsto dejar el Obradoiro. Lo más triste (quizás) era el talante aséptico de la noticia, que hablaba de la voluntad del club de construir “una nueva relación con el mallorquín”.
Noticias me habían llegado de que Corbacho no estaba contento de su situación actual en club. Testigos presenciales me hablaban de un Alberto que se mostraba, durante los partidos, apático, abatido, hundido en el banquillo, sin participar en la dinámica del grupo y, sobre todo, indiferente ante las instrucciones del entrenador. Muchos apuntaban a una mala relación con el cuerpo técnico. Si a eso le sumamos un recorte de retribuciones, blanco y en botella.
A partir de ahí, las posiciones de cada uno, son claras y contundentes. Corbacho busca jugar minutos, sentirse importante y mantener retribuciones. Por otra parte, el club entiende que no tiene que tener consideración con un jugador que, por dinero, no vaciló en abandonar al Obra, que luego fue recogido/acogido como el hijo pródigo para lesionarse y pasar una temporada en blanco y, que, además, la relación ficha /edad no concuerdan. Hasta aquí todo bien.
Mi opinión personal (y ojalás me equivoque), es que se trata del típico caso en que pierden todos: Corbacho deja el Obra por una rabieta para fichar, probablemente, por un club de perfil similar y con unas retribuciones, si no similares, (vamos a darle el beneficio de la duda), a lo mejor ligeramente superiores y a ver con que rol, porque no todos los clubes está dispuestos a trabajar para él. Respecto al Obra, con el desmonte de su juego exterior al que aludía Bermúdez (sin Thomas ni Bendzius), lo demás es una incógnita.
Pero el título de mi comentario es que hay para todos.
Respecto al cuerpo técnico, resulta incomprensible ver como de 13 fichas disponibles, se quedó en 11, por una muy mala gestión. Se fue Pechachek sin esperar a que Jordan Bachynski estuviese plenamente recuperado. Una ficha más hubiese aliviado la rotación y hubiese ayudado al equipo cuando llegó el bajón físico. Además la situación del canadiense tampoco habrá ayudado mucho en el caso Corbacho (y este lo habrá tenido en cuenta): se le fichó lesionado, enfermó y a ver que pasa la temporada que viene. Y al margen de la desgracia del padecimiento de este infortunado (esperamos, confiamos y deseamos que se recupere), que duda cabe que se le está pagando…por no jugar, ya que creo que vive aquí y no del aire…
En el apartado deportivo, estuve muy atento al principio de temporada del equipo, viendo sus partidos televisados, cuando se hacía un baloncesto de cine (hasta el punto de que llegamos a estar 7-1 a favor) y se acabó 14-20. Esto implica que un porrote de jornadas sólo se ganaron 7 partidos. Lo que pasó en el medio sólo lo saben los que han ido a Sar durante todas las jornadas, pero catalogarlo de bueno… Aunque, la verdad es que esto es Galicia, donde la gente siempre se queda con el mantra conservador de la permanencia, incluso cuando se pudo hacer más y yo creo que había mimbres para ello.
Y es que lo árboles deben dejar ver el bosque. O así debiera de ser…
De todas formas, mi opinión poco importa. Pero no deja de ser la mía, que no es ni mejor ni peor que la de cualquier otro.

Siento el tocho.
Nada que perdoar, ao contrario, benvidas sexan todas as aportacións.
Claro que hai para todos, aquí temos falado do anómalo dalgunhas rotacións de Moncho e a xestión do banquiño. Xogadores que pasan de xogar miutadas a non pisar o parqué (Navarro, Laksa son bós exemplos), e Corbacho tampouco foi unha excepción, probablemente agravada polo rol que se presupoñía (primeira espada) e polo protagonismo que o xogador quere e non só non lle outorga senon que directamente é marxinado ao rincón de pensar (como diría Oar). E cando sae de titular tampouco termina de demostrar gran cousa (boquete na defensa, que nunca foi o seu, e errático na tripla, a súa principal arma), singularmente como ben apuntou Gonder partidos fronte ao Guipúzcoa Basket (18 triplas en total nos dous partidos, casi nada), co cal entre a falta de acerto lle sumamos esa actitude que sinalas (apatía, desgaña e falta de atención nos tempos mortos) e que diante del ten un superclase coma Thomas e por qué non dicilo a estas alturas certas doses de orgullo mal entendido do propio Corbacho, pois xa temos a cadratura do círculo.
O que pasou na intrahistoria xa é cousa do corpo técnico e do xogador. O caso é que Alberto xa non vestirá a camiseta do Obradoiro e por riba deixa un mal ambiente na afición que o idolatraba, e con esa entrevista radiofónica moito me temo que as feridas lonxe de pecharse seguen abertas.

Galizaceive
Mensajes: 12798
Registrado: 09 Oct 2012, 11:27
Ubicación: Sar Lake City

Re: HASTA SIEMPRE CORBACHOV. EL 33 DEL OBRA.

por Galizaceive » 12 Jun 2018, 11:02

Mari Scada escribió:
Jacobo10 escribió:HAY PARA TODOS
Quizás este puede ser el epitafio de esta temporada, una de las más extrañas para el obradoirismo.
Me explicaré: Estaba tan tranquilo sentado en mi casa cuando llegó a mis oídos la noticia de que Alberto Corbacho tenía previsto dejar el Obradoiro. Lo más triste (quizás) era el talante aséptico de la noticia, que hablaba de la voluntad del club de construir “una nueva relación con el mallorquín”.
Noticias me habían llegado de que Corbacho no estaba contento de su situación actual en club. Testigos presenciales me hablaban de un Alberto que se mostraba, durante los partidos, apático, abatido, hundido en el banquillo, sin participar en la dinámica del grupo y, sobre todo, indiferente ante las instrucciones del entrenador. Muchos apuntaban a una mala relación con el cuerpo técnico. Si a eso le sumamos un recorte de retribuciones, blanco y en botella.
A partir de ahí, las posiciones de cada uno, son claras y contundentes. Corbacho busca jugar minutos, sentirse importante y mantener retribuciones. Por otra parte, el club entiende que no tiene que tener consideración con un jugador que, por dinero, no vaciló en abandonar al Obra, que luego fue recogido/acogido como el hijo pródigo para lesionarse y pasar una temporada en blanco y, que, además, la relación ficha /edad no concuerdan. Hasta aquí todo bien.
Mi opinión personal (y ojalás me equivoque), es que se trata del típico caso en que pierden todos: Corbacho deja el Obra por una rabieta para fichar, probablemente, por un club de perfil similar y con unas retribuciones, si no similares, (vamos a darle el beneficio de la duda), a lo mejor ligeramente superiores y a ver con que rol, porque no todos los clubes está dispuestos a trabajar para él. Respecto al Obra, con el desmonte de su juego exterior al que aludía Bermúdez (sin Thomas ni Bendzius), lo demás es una incógnita.
Pero el título de mi comentario es que hay para todos.
Respecto al cuerpo técnico, resulta incomprensible ver como de 13 fichas disponibles, se quedó en 11, por una muy mala gestión. Se fue Pechachek sin esperar a que Jordan Bachynski estuviese plenamente recuperado. Una ficha más hubiese aliviado la rotación y hubiese ayudado al equipo cuando llegó el bajón físico. Además la situación del canadiense tampoco habrá ayudado mucho en el caso Corbacho (y este lo habrá tenido en cuenta): se le fichó lesionado, enfermó y a ver que pasa la temporada que viene. Y al margen de la desgracia del padecimiento de este infortunado (esperamos, confiamos y deseamos que se recupere), que duda cabe que se le está pagando…por no jugar, ya que creo que vive aquí y no del aire…
En el apartado deportivo, estuve muy atento al principio de temporada del equipo, viendo sus partidos televisados, cuando se hacía un baloncesto de cine (hasta el punto de que llegamos a estar 7-1 a favor) y se acabó 14-20. Esto implica que un porrote de jornadas sólo se ganaron 7 partidos. Lo que pasó en el medio sólo lo saben los que han ido a Sar durante todas las jornadas, pero catalogarlo de bueno… Aunque, la verdad es que esto es Galicia, donde la gente siempre se queda con el mantra conservador de la permanencia, incluso cuando se pudo hacer más y yo creo que había mimbres para ello.
Y es que lo árboles deben dejar ver el bosque. O así debiera de ser…
De todas formas, mi opinión poco importa. Pero no deja de ser la mía, que no es ni mejor ni peor que la de cualquier otro.

Siento el tocho.
Nada que perdoar, ao contrario, benvidas sexan todas as aportacións.
Claro que hai para todos, aquí temos falado do anómalo dalgunhas rotacións de Moncho e a xestión do banquiño. Xogadores que pasan de xogar miutadas a non pisar o parqué (Navarro, Laksa son bós exemplos), e Corbacho tampouco foi unha excepción, probablemente agravada polo rol que se presupoñía (primeira espada) e polo protagonismo que o xogador quere e non só non lle outorga senon que directamente é marxinado ao rincón de pensar (como diría Oar). E cando sae de titular tampouco termina de demostrar gran cousa (boquete na defensa, que nunca foi o seu, e errático na tripla, a súa principal arma), singularmente como ben apuntou Gonder partidos fronte ao Guipúzcoa Basket (18 triplas en total nos dous partidos, casi nada), co cal entre a falta de acerto lle sumamos esa actitude que sinalas (apatía, desgaña e falta de atención nos tempos mortos) e que diante del ten un superclase coma Thomas e por qué non dicilo a estas alturas certas doses de orgullo mal entendido do propio Corbacho, pois xa temos a cadratura do círculo.
O que pasou na intrahistoria xa é cousa do corpo técnico e do xogador. O caso é que Alberto xa non vestirá a camiseta do Obradoiro e por riba deixa un mal ambiente na afición que o idolatraba, e con esa entrevista radiofónica moito me temo que as feridas lonxe de pecharse seguen abertas.

Iso é o principal síntoma dunha mala cabeza e/ou duns malos consellos. Que maneira de dilapidar nun momento gran parte do capital atesourado durante anos. Porque mira que querendo marchar igual -polo que sexa-, anda que non hai maneiras de facelo con elegancia... Mellor pensemos que o tempo o sanda todo e acostuma ser selectivo para os recordos, que cáseque sempre se quedan os bos.

Mari Scada
Mensajes: 728
Registrado: 30 Ene 2017, 18:36

Re: HASTA SIEMPRE CORBACHOV. EL 33 DEL OBRA.

por Mari Scada » 12 Jun 2018, 12:35

Galizaceive escribió:
Mari Scada escribió:
Jacobo10 escribió:HAY PARA TODOS
Quizás este puede ser el epitafio de esta temporada, una de las más extrañas para el obradoirismo.
Me explicaré: Estaba tan tranquilo sentado en mi casa cuando llegó a mis oídos la noticia de que Alberto Corbacho tenía previsto dejar el Obradoiro. Lo más triste (quizás) era el talante aséptico de la noticia, que hablaba de la voluntad del club de construir “una nueva relación con el mallorquín”.
Noticias me habían llegado de que Corbacho no estaba contento de su situación actual en club. Testigos presenciales me hablaban de un Alberto que se mostraba, durante los partidos, apático, abatido, hundido en el banquillo, sin participar en la dinámica del grupo y, sobre todo, indiferente ante las instrucciones del entrenador. Muchos apuntaban a una mala relación con el cuerpo técnico. Si a eso le sumamos un recorte de retribuciones, blanco y en botella.
A partir de ahí, las posiciones de cada uno, son claras y contundentes. Corbacho busca jugar minutos, sentirse importante y mantener retribuciones. Por otra parte, el club entiende que no tiene que tener consideración con un jugador que, por dinero, no vaciló en abandonar al Obra, que luego fue recogido/acogido como el hijo pródigo para lesionarse y pasar una temporada en blanco y, que, además, la relación ficha /edad no concuerdan. Hasta aquí todo bien.
Mi opinión personal (y ojalás me equivoque), es que se trata del típico caso en que pierden todos: Corbacho deja el Obra por una rabieta para fichar, probablemente, por un club de perfil similar y con unas retribuciones, si no similares, (vamos a darle el beneficio de la duda), a lo mejor ligeramente superiores y a ver con que rol, porque no todos los clubes está dispuestos a trabajar para él. Respecto al Obra, con el desmonte de su juego exterior al que aludía Bermúdez (sin Thomas ni Bendzius), lo demás es una incógnita.
Pero el título de mi comentario es que hay para todos.
Respecto al cuerpo técnico, resulta incomprensible ver como de 13 fichas disponibles, se quedó en 11, por una muy mala gestión. Se fue Pechachek sin esperar a que Jordan Bachynski estuviese plenamente recuperado. Una ficha más hubiese aliviado la rotación y hubiese ayudado al equipo cuando llegó el bajón físico. Además la situación del canadiense tampoco habrá ayudado mucho en el caso Corbacho (y este lo habrá tenido en cuenta): se le fichó lesionado, enfermó y a ver que pasa la temporada que viene. Y al margen de la desgracia del padecimiento de este infortunado (esperamos, confiamos y deseamos que se recupere), que duda cabe que se le está pagando…por no jugar, ya que creo que vive aquí y no del aire…
En el apartado deportivo, estuve muy atento al principio de temporada del equipo, viendo sus partidos televisados, cuando se hacía un baloncesto de cine (hasta el punto de que llegamos a estar 7-1 a favor) y se acabó 14-20. Esto implica que un porrote de jornadas sólo se ganaron 7 partidos. Lo que pasó en el medio sólo lo saben los que han ido a Sar durante todas las jornadas, pero catalogarlo de bueno… Aunque, la verdad es que esto es Galicia, donde la gente siempre se queda con el mantra conservador de la permanencia, incluso cuando se pudo hacer más y yo creo que había mimbres para ello.
Y es que lo árboles deben dejar ver el bosque. O así debiera de ser…
De todas formas, mi opinión poco importa. Pero no deja de ser la mía, que no es ni mejor ni peor que la de cualquier otro.

Siento el tocho.
Nada que perdoar, ao contrario, benvidas sexan todas as aportacións.
Claro que hai para todos, aquí temos falado do anómalo dalgunhas rotacións de Moncho e a xestión do banquiño. Xogadores que pasan de xogar miutadas a non pisar o parqué (Navarro, Laksa son bós exemplos), e Corbacho tampouco foi unha excepción, probablemente agravada polo rol que se presupoñía (primeira espada) e polo protagonismo que o xogador quere e non só non lle outorga senon que directamente é marxinado ao rincón de pensar (como diría Oar). E cando sae de titular tampouco termina de demostrar gran cousa (boquete na defensa, que nunca foi o seu, e errático na tripla, a súa principal arma), singularmente como ben apuntou Gonder partidos fronte ao Guipúzcoa Basket (18 triplas en total nos dous partidos, casi nada), co cal entre a falta de acerto lle sumamos esa actitude que sinalas (apatía, desgaña e falta de atención nos tempos mortos) e que diante del ten un superclase coma Thomas e por qué non dicilo a estas alturas certas doses de orgullo mal entendido do propio Corbacho, pois xa temos a cadratura do círculo.
O que pasou na intrahistoria xa é cousa do corpo técnico e do xogador. O caso é que Alberto xa non vestirá a camiseta do Obradoiro e por riba deixa un mal ambiente na afición que o idolatraba, e con esa entrevista radiofónica moito me temo que as feridas lonxe de pecharse seguen abertas.

Iso é o principal síntoma dunha mala cabeza e/ou duns malos consellos. Que maneira de dilapidar nun momento gran parte do capital atesourado durante anos. Porque mira que querendo marchar igual -polo que sexa-, anda que non hai maneiras de facelo con elegancia... Mellor pensemos que o tempo o sanda todo e acostuma ser selectivo para os recordos, que cáseque sempre se quedan os bos.
Igual non procede ou non ven ao caso, Galiza, pero como se dí no meu "entorno laboral" podemos dar segundas oportunidades, pero terceiras xa non. E con Corbacho, ídem eadem ídem. Marchou para o Baskonia para medrar profesionalmente, vale, ninguén llo recriminou, malia que xa andivo o ano previo pedindo sair. Saiulle o tiro pola culata, porque aínda que non se queira asumir, os adestradores non son parvos e saben que con Corbacho en pista hai un home menos en defensa. O caso é que volve o fillo pródigo, sae titular no 1º partido, aos 5 minutos fatídidica lesión e temporada salvada polos pelos a nivel de equipo. Logo esta que acaba de rematar e xa vimos o que hai, nin máis nin menos, e o clube para acadar estabilidade orzamentaria non se pode permitir ter a Corbacho de 10º en minutos cobrando coma un alicerce, co cal decide (como él apunta na entrevista moi lexítimamente) facerlle unha nova oferta que él non acepta (tamén moi lexítimamente) e comunica que prefire irse a outro equipo no que sentirse importante. Pois xa está, pasemos páxina dunha vez.

Galizaceive
Mensajes: 12798
Registrado: 09 Oct 2012, 11:27
Ubicación: Sar Lake City

Re: HASTA SIEMPRE CORBACHOV. EL 33 DEL OBRA.

por Galizaceive » 12 Jun 2018, 12:56

Mari Scada escribió:
Galizaceive escribió:
Mari Scada escribió: Nada que perdoar, ao contrario, benvidas sexan todas as aportacións.
Claro que hai para todos, aquí temos falado do anómalo dalgunhas rotacións de Moncho e a xestión do banquiño. Xogadores que pasan de xogar miutadas a non pisar o parqué (Navarro, Laksa son bós exemplos), e Corbacho tampouco foi unha excepción, probablemente agravada polo rol que se presupoñía (primeira espada) e polo protagonismo que o xogador quere e non só non lle outorga senon que directamente é marxinado ao rincón de pensar (como diría Oar). E cando sae de titular tampouco termina de demostrar gran cousa (boquete na defensa, que nunca foi o seu, e errático na tripla, a súa principal arma), singularmente como ben apuntou Gonder partidos fronte ao Guipúzcoa Basket (18 triplas en total nos dous partidos, casi nada), co cal entre a falta de acerto lle sumamos esa actitude que sinalas (apatía, desgaña e falta de atención nos tempos mortos) e que diante del ten un superclase coma Thomas e por qué non dicilo a estas alturas certas doses de orgullo mal entendido do propio Corbacho, pois xa temos a cadratura do círculo.
O que pasou na intrahistoria xa é cousa do corpo técnico e do xogador. O caso é que Alberto xa non vestirá a camiseta do Obradoiro e por riba deixa un mal ambiente na afición que o idolatraba, e con esa entrevista radiofónica moito me temo que as feridas lonxe de pecharse seguen abertas.

Iso é o principal síntoma dunha mala cabeza e/ou duns malos consellos. Que maneira de dilapidar nun momento gran parte do capital atesourado durante anos. Porque mira que querendo marchar igual -polo que sexa-, anda que non hai maneiras de facelo con elegancia... Mellor pensemos que o tempo o sanda todo e acostuma ser selectivo para os recordos, que cáseque sempre se quedan os bos.
Igual non procede ou non ven ao caso, Galiza, pero como se dí no meu "entorno laboral" podemos dar segundas oportunidades, pero terceiras xa non. E con Corbacho, ídem eadem ídem. Marchou para o Baskonia para medrar profesionalmente, vale, ninguén llo recriminou, malia que xa andivo o ano previo pedindo sair. Saiulle o tiro pola culata, porque aínda que non se queira asumir, os adestradores non son parvos e saben que con Corbacho en pista hai un home menos en defensa. O caso é que volve o fillo pródigo, sae titular no 1º partido, aos 5 minutos fatídidica lesión e temporada salvada polos pelos a nivel de equipo. Logo esta que acaba de rematar e xa vimos o que hai, nin máis nin menos, e o clube para acadar estabilidade orzamentaria non se pode permitir ter a Corbacho de 10º en minutos cobrando coma un alicerce, co cal decide (como él apunta na entrevista moi lexítimamente) facerlle unha nova oferta que él non acepta (tamén moi lexítimamente) e comunica que prefire irse a outro equipo no que sentirse importante. Pois xa está, pasemos páxina dunha vez.
Páxina pasada. Sempre o dixen e sempre o direi: a xente que estea no equipo ten que ser xente que queira estar. Unha mazá podre xa sabemos que efectos produce no resto.

Gonder
Mensajes: 768
Registrado: 19 Mar 2018, 19:38

Re: HASTA SIEMPRE CORBACHOV. EL 33 DEL OBRA.

por Gonder » 17 Jul 2018, 09:37

Ayer publicaron una entrevista en La Voz de Galicia donde parece querer lavar un poco la imagen de su despedida y vuelve a dejar claro lo mismo que ya hablamos:
¿Se pasó un año en blanco, pero la segunda parte de la segunda temporada todo fue mejor?

Desde el primer momento de la lesión todo el mundo estuvo a mi lado. Fue un camino durísimo. Los deportistas que se pasan un año entero en el dique seco saben lo que se sufre realmente. En la primera parte de la pasada liga intenté entrar en la dinámica del equipo y ya en la segunda parte jugué más. Estoy contento con mi rendimiento. Tuve un poco más de protagonismo y acabé con buenas sensaciones y cumpliendo el objetivo de la permanencia un año más.

Entonces, ¿Cuál es la razón de su adiós?


El club y yo teníamos dos visiones diferentes. Al final elegí mi idea. Quiero tener más protagonismo y el club quería que asumiese otra cosa. Por eso decidí buscar otro camino. Quiero volver a disfrutar del baloncesto. Me encuentro con muchas ganas e ilusión. Soy feliz en este deporte y haciendo disfrutar a la gente.

¿Cuánto le costó tomar esta decisión?

Estas decisiones duelen mucho. Santiago es un sitio especial. Aquí crecí y pasé todas las etapas con esta afición y en este club. Se hace muy difícil dejar lo que ya se había convertido en tu casa. Pero somos profesionales y siempre hay que buscar lo que uno considera mejor deportivamente. Yo quiero seguir siendo importante en esta liga.

¿Ya tiene decidida su próxima estación?

Todavía no hay nada. El verano está un poco parado y vamos a seguir buscando. Hay que valorar muchas cosas. Todo lo que venga se estudiará con calma.
https://www.lavozdegalicia.es/noticia/a ... 157911.htm


Me han comentado que no le está resultando tan fácil encontrar un destino como él esperaba, su agente lo ha ofrecido a toda la parte baja de la liga y el que más interés ha mostrado en ficharlo es Gipuzkoa. No me extrañaría que acabase allí, o acaba aceptando el rol que no quiso en el Obra o no hay muchos más sitios, además ya conoce a Valdeolmillos, coincidió con él en Breogán en su primer año.

Galizaceive
Mensajes: 12798
Registrado: 09 Oct 2012, 11:27
Ubicación: Sar Lake City

Re: HASTA SIEMPRE CORBACHOV. EL 33 DEL OBRA.

por Galizaceive » 17 Jul 2018, 10:01

Xa se comentou aquí: a cagada pode ser bíblica. Ai, as cabeciñas... :roll:

Mari Scada
Mensajes: 728
Registrado: 30 Ene 2017, 18:36

Re: HASTA SIEMPRE CORBACHOV. EL 33 DEL OBRA.

por Mari Scada » 17 Jul 2018, 10:49

Gonder escribió:Ayer publicaron una entrevista en La Voz de Galicia donde parece querer lavar un poco la imagen de su despedida y vuelve a dejar claro lo mismo que ya hablamos:
¿Se pasó un año en blanco, pero la segunda parte de la segunda temporada todo fue mejor?

Desde el primer momento de la lesión todo el mundo estuvo a mi lado. Fue un camino durísimo. Los deportistas que se pasan un año entero en el dique seco saben lo que se sufre realmente. En la primera parte de la pasada liga intenté entrar en la dinámica del equipo y ya en la segunda parte jugué más. Estoy contento con mi rendimiento. Tuve un poco más de protagonismo y acabé con buenas sensaciones y cumpliendo el objetivo de la permanencia un año más.

Entonces, ¿Cuál es la razón de su adiós?


El club y yo teníamos dos visiones diferentes. Al final elegí mi idea. Quiero tener más protagonismo y el club quería que asumiese otra cosa. Por eso decidí buscar otro camino. Quiero volver a disfrutar del baloncesto. Me encuentro con muchas ganas e ilusión. Soy feliz en este deporte y haciendo disfrutar a la gente.

¿Cuánto le costó tomar esta decisión?

Estas decisiones duelen mucho. Santiago es un sitio especial. Aquí crecí y pasé todas las etapas con esta afición y en este club. Se hace muy difícil dejar lo que ya se había convertido en tu casa. Pero somos profesionales y siempre hay que buscar lo que uno considera mejor deportivamente. Yo quiero seguir siendo importante en esta liga.

¿Ya tiene decidida su próxima estación?

Todavía no hay nada. El verano está un poco parado y vamos a seguir buscando. Hay que valorar muchas cosas. Todo lo que venga se estudiará con calma.
https://www.lavozdegalicia.es/noticia/a ... 157911.htm


Me han comentado que no le está resultando tan fácil encontrar un destino como él esperaba, su agente lo ha ofrecido a toda la parte baja de la liga y el que más interés ha mostrado en ficharlo es Gipuzkoa. No me extrañaría que acabase allí, o acaba aceptando el rol que no quiso en el Obra o no hay muchos más sitios, además ya conoce a Valdeolmillos, coincidió con él en Breogán en su primer año.
Pero de verdade vai aceptar irse ao Guipúzcoa para ser "referente"?. E cánto vai cobrar?. Porque nese clube de cartos non andan moi sobrados. É verdade que a temporada pasado fixo un campañón, con Porfirio Fisac de técnico, sacando o 200% a un plantilla claramente de nivel LEB, pero este ano é toda unha incógnita.
É cousa del, por suposto, pero vamos a ver, marchar do clube onde afirma sentirse recoñecido, querido, apreciado e casi idolatrado pola afición porque quere sentirse importante. Pois vale, xa veremos qué equipo lle outorga licencia para tirarse 10 triplas por partido.

serhispa
Mensajes: 120
Registrado: 12 Ago 2013, 00:30

Re: HASTA SIEMPRE CORBACHOV. EL 33 DEL OBRA.

por serhispa » 18 Jul 2018, 10:59

Gonder escribió:¿Cuánto le costó tomar esta decisión?

Estas decisiones duelen mucho. Santiago es un sitio especial. Aquí crecí y pasé todas las etapas con esta afición y en este club. Se hace muy difícil dejar lo que ya se había convertido en tu casa. Pero somos profesionales y siempre hay que buscar lo que uno considera mejor deportivamente. Yo quiero seguir siendo importante en esta liga.
Este es su problema: que aún no ha asumido que ya no es importante en esta liga. No se trata de una lesión, una temporada mala o la excusa que él tenga dando vueltas en su cabeza. Ya no es un jugador importante en la liga, esa es su realidad. Una realidad que cuesta mucho asumir a muchos deportistas cuando se la encuentran delante, pero es lo que hay.

Antón
Mensajes: 18863
Registrado: 13 Sep 2005, 19:28
Ubicación: SCQ/O Milladoiro

Re: HASTA SIEMPRE CORBACHOV. EL 33 DEL OBRA.

por Antón » 18 Jul 2018, 18:21

Oficial su fichaje por GBC.
http://santiagodecompostela.gal/
https://www.concellodeames.gal/

¿Quién está conectado?

Usuarios navegando por este Foro: No hay usuarios registrados visitando el Foro y 3 invitados

Fecha actual 19 Mar 2024, 10:11